Archi­wum

Wyma­ga­nia

Ab wel­chem Alter darf man in der Sicher­heits­bran­che arbeiten?

Ab welchem Alter darf man in der Sicherheitsbranche arbeiten?

In die­sem Bei­trag geht es dar­um, ob man min­des­tens 18 Jah­re alt sein muss oder unter bestimm­ten Umstän­den viel­leicht auch schon frü­her in der pri­va­ten Sicher­heits­bran­che arbei­ten darf.

Eigent­lich gilt ein Min­dest­al­ter von 18 Jah­ren: Eigentlich!

Wie man hier auf der Inter­net­sei­te und auch in § 16 der Bewa­chungs­ver­ord­nung („Beschäf­tig­te, An- und Abmel­dung von Wach- und Lei­tungs­per­so­nal“) nach­le­sen kann, darf mit Bewa­chungs­auf­ga­ben nur betraut wer­den, wer min­des­tens 18 Jah­re alt ist: Eigen­ver­ant­wort­lich als voll­jäh­ri­ger Arbeit­neh­mer bei einem Sicher­heits­un­ter­neh­men im Sicher­heits­dienst tätig sein – das ist sozu­sa­gen der Standardfall.

Wenn man genau­er nach­liest, fin­det man aber in § 16 Abs. 1 Nr. 2 der der­zeit gel­ten­den Fas­sung der Bewa­chungs­ver­ord­nung (BewachV) tat­säch­lich ein Schlupf­loch. Dort steht näm­lich, dass neben der Voll­jäh­rig­keit auch zählt, wenn man einen in § 8 bezeich­ne­ten Abschluss besitzt.

Und in § 8 der BewachV wer­den dann fol­gen­de Abschlüs­se aufgelistet:

lub

lub

lub

Vie­le der Qua­li­fi­ka­ti­on wie den Meis­ter für Schutz und Sicher­heit oder das abge­schlos­se­ne Jura-Stu­di­um wird man – wenn über­haupt – erst mit einem Alter von deut­lich über 18 Jah­ren errei­chen. Jedoch sind beson­ders die oben in fet­ten Let­tern auf­ge­lis­te­ten Qua­li­fi­ka­tio­nen auch für min­der­jäh­ri­ge Absol­ven­ten erreichbar.

 

Wor­in besteht nun das „Schlupf­loch“?

In den meis­ten deut­schen Bun­des­län­dern besteht eine Schul­pflicht von 9 oder 10 Jah­ren. Das heißt, dass man mit einem Alter von 15 oder 16 Jah­ren regu­lär dem Arbeits­markt oder für eine Aus­bil­dung zur Ver­fü­gung ste­hen kann. Es wäre also denk­bar, dass man mit einer erfolg­reich abge­schlos­se­nen 2‑jährigen Aus­bil­dung zur Ser­vice­kraft für Schutz und Sicher­heit noch vor Errei­chen des 18. Lebens­jah­res aktiv als Sicher­heits­mit­ar­bei­ter tätig wer­den könn­te. Es gibt aber auch Fach­kräf­te für Schutz und Sicher­heit, die jün­ger in die Aus­bil­dung gestar­tet sind oder die­se ver­kürzt haben. Auch sol­che Absol­ven­ten der 3‑jährigen Aus­bil­dung könn­ten im Sicher­heits­ge­wer­be tätig wer­den, obwohl sie noch kei­ne 18 Jah­re alt sind.

Wäh­rend die zeit­li­che Dis­kre­panz in die­sen Fäl­len ver­mut­lich zeit­lich nicht beson­ders ins Gewicht fällt, kann die Aus­nah­me der bestan­de­nen Sach­kunde­prüf­ung tat­säch­lich ein „Schlupf­loch“ dar­stel­len, durch das man als Unter-18-Jäh­ri­ger in der Bewa­chung tätig wer­den darf.

Przy­kład:
Sie ver­las­sen die Gesamt­schu­le im Alter von 15 Jah­ren und begin­nen die Aus­bil­dung zur Fach­kraft für Schutz und Sicher­heit. Ihr Arbeit­ge­ber schickt Sie als ers­tes zur IHK-Sach­kunde­prüf­ung. Sie bestehen.
Von nun an dür­fen Sie ent­spre­chend der BewachV Bewa­chungs­tä­tig­kei­ten eigen­ver­ant­wort­lich aus­üben, obwohl Sie unter 18 Jah­ren alt sind.

 

Wie sieht die betrieb­li­che Pra­xis im Sicher­heits­ge­wer­be aus?

Theo­rie und Pra­xis pral­len auch hier auf­ein­an­der. In der Pra­xis wird der Sicher­heits­un­ter­neh­mer, der als Arbeit­ge­ber ja eine Für­sor­ge­pflicht hat und wei­te­re recht­li­che Vor­ga­ben wie das Jugend­ar­beits­schutz­ge­setz (JArbSchG) beach­ten muss, min­der­jäh­ri­ge Arbeit­neh­mer kaum allei­ne ein­set­zen – auch wenn er das gem. BewachV dürf­te. Gene­rell ist die Allein­ar­beit aus Sicht des Arbeits­schut­zes ein hei­ßes The­ma. Gera­de wenn neben Unfall­ge­fah­ren noch wei­te­re typi­sche Bedro­hun­gen in der Bewa­chung hin­zu­kom­men, wird der Ein­satz uner­fah­re­ner, min­der­jäh­ri­ger Sicher­heits­kräf­te kaum ver­tret­bar sein. Hin­zu kom­men erheb­li­che haf­tungs­recht­li­che Risi­ken zusam­men mit der  beschränk­ten Geschäfts­fä­hig­keit Min­der­jäh­ri­ger, die für ihr Han­deln ggf. nicht (voll) ver­ant­wort­lich gemacht wer­den kön­nen. Im betrieb­li­chen All­tag wird also im Regel­fall kei­ne Allein­ar­beit min­der­jäh­ri­ger Sicher­heits­kräf­te statt­fin­den, auch wenn die­se alle Vor­aus­set­zun­gen der BewachV erfül­len. Bewährt ist eine Beglei­tung durch erfah­re­ne Kol­le­gin­nen und Kollegen.

 

Was ist mit min­der­jäh­ri­gen Auszubildenden?

Die Qua­li­tät der Aus­bil­dung im pri­va­ten Sicher­heits­ge­wer­be kann man durch­aus als durch­wach­sen bezeich­nen. Man­che Betrie­be geben sich viel Mühe und geben den Azu­bis die Mög­lich­keit, ver­schie­de­ne Berei­che bzw. Spar­ten der Sicher­heits­dienst­leis­tung ken­nen­zu­ler­nen. Für ande­re Betrie­be wie­der­um sind die Azu­bis viel­mehr „bil­li­ge Arbeits­kräf­te“. Bil­lig des­halb, weil Azu­bis nicht sel­ten dem Kun­den als aus­ge­lern­te Sicher­heits­mit­ar­bei­ter ver­kauft und voll berech­net wer­den, selbst aber bis­her nur die Unter­rich­tung absol­viert haben oder for­mal ledig­lich Ser­vice­tä­tig­kei­ten außer­halb der Bewa­chung aus­üben. Es soll hier nicht weni­ge Unter­neh­men geben, die sich nicht unbe­dingt an alle rele­van­ten recht­li­chen Vor­ga­ben hal­ten. In der Pra­xis sind vie­le Azu­bis bei Sicher­heits­un­ter­neh­men bereits 18 Jah­re oder errei­chen das 18. Lebens­jahr bis zum Ende der Berufs­aus­bil­dung. Ohne­hin gilt für Aus­zu­bil­den­de, dass die­se ja all­täg­lich zusam­men mit aus­ge­lern­ten, voll­jäh­ri­gen Mit­ar­bei­ten­den tätig sind. Aus­bil­den­de haben gemäß Berufs­bil­dungs­ge­setz (BBiG) unter ande­rem Sor­ge zu tra­gen, dass Azu­bis nicht gefähr­det wer­den. Ein Aus­bil­dungs­be­ginn für Nicht-Voll­jäh­ri­ge ist natür­lich mög­lich. Das Able­gen der Sach­kunde­prüf­ung zu Beginn der Aus­bil­dung kann hier tat­säch­lich oft sinn­voll sein.

 

Wich­tig ist, dass neben dem Alter und der Befä­hi­gung die wei­te­ren Vor­ga­ben aus der Roz­por­ząd­ze­nie o nad­zor­ze wie ins­be­son­de­re die Zuver­läs­sig­keit erfüllt wer­den müs­sen und Wach­per­so­nen im Rejes­tr straż­ni­ków ange­mel­det und frei­ge­ge­ben wor­den sind . 

 

Dlac­ze­go tak wie­lu uczest­ni­ków nie zda­je egza­mi­nu z wied­zy eks­per­ckiej? (§ 34a GewO)

Dlaczego tak wielu uczestników nie zdaje egzaminu z wiedzy eksperckiej? (§ 34a GewO)

Jakie są przy­c­zy­ny tego, że tak wie­lu zda­ją­cych oble­wa egza­min w Izbie Prze­mysło­wo-Hand­lo­wej (IHK) w branży ochrony?

Pyta­nie to sta­wia­ją rów­nież Jörg Zitz­mann i Kai Delio­mi­ni w god­nym pole­cen­ia Pod­cast dla ochro­ny i bez­piec­zeńst­wa (Wideo poniżej!).

Zarów­no Jörg Zitz­mann jak rów­nież Kai Delio­mi­ni są bard­zo dobrze zna­ne w branży pry­wat­nych ochroniarzy.
Obo­je są międ­zy inny­mi repre­zen­to­wa­ni w komis­jach egza­mi­nacy­jnych IHK w dzied­zi­nie ochro­ny i bez­piec­zeńst­wa, są aktyw­ni jako autor­zy książek przy­go­to­wu­ją­cych do egza­mi­nu z wied­zy eks­per­ckiej i są repre­zen­to­wa­ni z wie­lo­ma pomocny­mi film­ami na You­Tube i w podcastach.

Co dru­ga lub trze­cia oso­ba nie zda­je egza­mi­nu na 34a!

Przy nierz­ad­kiej awa­ry­j­ności międ­zy 30 a 50% natu­ral­nie poja­wia się pyta­nie: Co jest przyczyną?
Niek­tó­re czyn­ni­ki suk­ce­su lub porażki są oczy­wis­te. Niek­tó­re pro­ble­my moż­na roz­wią­zać szyb­ko i łat­wo, inne wyma­ga­ją po pro­s­tu inten­syw­nej nau­ki, prak­ty­ki i wytrwałości. Zanim przej­dę do wska­za­nia, co uważam za głów­ne czyn­ni­ki (nie)sukcesu, oto bard­zo cie­ka­wa roz­mo­wa Jör­ga Zitz­man­na i Kaia Delio­mi­ni na YouTube:

Moje 5 naj­waż­nie­js­zych powo­dów, dla których tak wie­le osób nie zda­je pisem­n­ego i ust­n­ego egza­mi­nu z wied­zy spec­ja­lis­ty­cz­nej IHK

Z mojego doś­wiad­c­ze­nia wyni­ka, że główny­mi przy­c­zy­na­mi nie­po­wod­zeń z “34a-licen­c­ją” są nas­tę­pu­jące czynniki:

  1. Brak moty­wac­ji / brak zainteresowania
    Wie­lu uczest­ni­ków nie wid­zi w egza­mi­nie żad­nej war­tości doda­nej. Nie mają prawd­zi­wego zain­te­re­so­wa­nia treścią, więc nie chcą się w ogó­le uczyć. Jest to szc­ze­gól­nie widocz­ne wśród osób, któ­re zostały “przysła­ne” przez pra­co­daw­cę lub agen­c­ję pra­cy i w rzec­zy­wis­tości wca­le nie są zain­te­re­so­wa­ne sek­torem ochro­ny pry­wat­nej. Ale nawet jeś­li sam udział jest z ich włas­nej woli: Egza­min częs­to nie jest postrz­e­ga­ny jako szan­sa, ale jako zło koniecz­ne. Brak moty­wac­ji i zain­te­re­so­wa­nia są jed­nak dia­me­tral­nie róż­ne od suk­ce­su egzaminacyjnego.
  2. Brak wyst­ar­c­za­jące­go przy­go­to­wa­nia merytorycznego
    Niek­tór­zy pod­chod­zą do egza­mi­nu lek­ko. Pyta­nia wie­lok­rot­n­ego wyboru z usta­wiony­mi wcześ­niej odpo­wied­zia­mi do odhac­ze­nia i tyl­ko 50% niez­będ­ne popraw­ne odpo­wied­zi do zalic­ze­nia — co może pójść źle, pyt­asz sie­bie. Ale dale­ko od tego. Szc­ze­gól­nie tema­ty praw­ne są trud­ne. Do tego dochod­zą emoc­je, zwłaszc­za na egza­mi­nie ust­nym, oraz pyta­nia, w których być może trze­ba będ­zie pomyś­leć tro­chę nies­za­blo­no­wo. Jeś­li nie masz odpo­wied­niej wied­zy, a tym samym pew­ności sie­bie w działa­niu, szyb­ko zosta­nie­sz wye­li­mi­no­wa­ny. Kom­pl­ek­so­we przy­go­to­wa­nie to pod­sta­wa suk­ce­su na egzaminie!
  3. Nie­wyst­ar­c­za­ją­ca zna­jo­mość języ­ka niemieckiego
    Wie­le już pyta­no i mówi­o­no o zna­jo­mości języ­ka nie­mieckie­go. Jed­no jest pew­ne: wie­le osób pra­cu­ją­cych w sek­tor­ze bez­piec­zeńst­wa nie jest rod­zi­my­mi użyt­kow­ni­ka­mi języ­ka nie­mieckie­go. Wie­lo­ję­zy­cz­ność jest częs­to waż­na w pra­cy, ale rów­nież wyst­ar­c­za­ją­ca zna­jo­mość języ­ka nie­mieckie­go. Wyni­ka to z fak­tu, że egza­min jest ofe­ro­wa­ny wyłącz­nie w języ­ku nie­mieckim, a w cod­zi­en­nej pra­cy jako pra­cow­nik ochro­ny trze­ba umieć pew­nie poro­zu­mie­wać się po nie­miecku. Teks­ty praw­nic­ze pisa­ne są trud­nym języ­kiem, “urzę­do­wy” jest zwyk­le rów­nie trud­ny do zro­zu­mi­e­nia, a pyta­nia egza­mi­nacy­j­ne zależą cza­sem od poje­dy­n­c­zych słów, któ­re mogą zmi­e­nić znac­ze­nie w tym czy innym kier­un­ku lub sta­nowić pod­po­wied­zi rozwiązań.
  4. Struk­tu­ra i sposób prze­pro­wad­za­nia egza­mi­nu są niejasne
    Wie­le osób nie do koń­ca ori­en­tu­je się w war­un­kach ramo­wych egza­mi­nu. Ale tyl­ko wte­dy, gdy wiesz, któ­re tema­ty są waż­ne i jak, oraz jak skon­struo­wa­ny jest egza­min, możesz przy­go­to­wać się do nie­go kon­kret­nie i sku­tecz­nie. Są na przy­kład tema­ty, któ­re moż­na szyb­ko prze­bo­leć, na któ­re zwyk­le moż­na odpo­wied­zieć zdro­wym roz­sąd­kiem. Niek­tó­re tema­ty nato­mi­ast lic­zą się pod­wó­j­nie, a niek­tó­re wyma­ga­ją inten­syw­nie­js­zej nau­ki. Do tego dochod­zą war­tości empirycz­ne dla egza­mi­nu ust­n­ego i tak­ty­cz­ne wska­zów­ki doty­c­zące pra­cy nad pyta­nia­mi tes­to­wy­mi, któ­re powi­ni­en prze­ka­zać np. kom­pe­tent­ny wykła­dow­ca lub autor.
  5. Trud­ne war­un­ki indywidualne
    Oczy­wiście, lud­zie są róż­ni. Każ­dy ma inne oso­bis­te pre­dy­spo­zy­c­je, a war­un­ki ogól­ne (np. obo­wiąz­ki rod­zin­ne, czas wol­ny na naukę, śro­do­wis­ko nau­ki itp.) rów­nież odgry­wa­ją znac­zącą rolę w suk­ce­sie i porażce. Być może znasz też oso­by, któ­re potra­fią zapa­mię­tać rzec­zy za pomocą “szyb­kie­go spo­jr­ze­nia” i przy­wołać tę wied­zę na pstry­knięcie pal­ca­mi. Inni nato­mi­ast uważa­ją to za znacz­nie trud­nie­js­ze. Niek­tór­zy lud­zie nie mają też pro­blemu z mówi­e­niem przed inny­mi w sytu­ac­ji egza­mi­nu, więks­zość jest natu­ral­nie spię­ta, niek­tór­zy uczest­ni­cy cier­pią wręcz na lęk przed egzaminem.

Zadaj sobie pyta­nie, w jakim stop­niu powyżs­ze punk­ty doty­c­zą Cie­bie, jak możesz uni­knąć błę­dów w swo­im przy­go­to­wa­niu i zre­kom­pen­so­wać ewen­tu­al­ne bra­ki. Więcej infor­mac­ji na ten temat moż­na zna­leźć tutaj, w port­a­lu infor­ma­cy­jnym. licz­ne pora­dy oraz Lin­ki do innych stron lub mediów, takich jak You­Tube.


Naj­now­s­ze pora­dy książ­ko­we doty­c­zące egza­mi­nu 34a:

Nadruk
pl_PLPL